środa, 16 marca 2016
Hamburg już dziś nie cuchnie
Po
zakończeniu II wojny światowej stało się tak, że prawie cała rzeka Łaba
znalazła się w granicach NRD, a samo jej ujście wraz z Hamburgiem pozostało w
RFN. Funkcjonował już oczywiście kanał
śródlądowy – słynny Mittellandkanal – przecinający całe Niemcy z zachodu na
wschód, od Renu do Łaby, więc barki z zachodu mogły do Hamburga dopłynąć ale
... No właśnie musiały dwukrotnie przekroczyć granicę z socjalistyczną NRD,
żeby wypłynąć na Łabę w okolicy Magdeburga i spłynąć w dół rzeki, a stosunki
między państwami niemieckimi były, w niektórych okresach mocno napięte, a więc
i odprawy graniczne były czasami trudne. Poza
tym przy połączeniu Mittellandkanal z Łabą znajdował się dość niski
próg, który przy niski stanie wody na Łabie uniemożliwiał wpłynięcie na
rzekę załadowanym, głęboko zanurzonym barkom. NRD tego progu nie likwidowała mimo próśb i nacisków dyplomatycznych. Dlatego powstał i został zrealizowany
pomysł budowy kanału - Elbe-Seitenckanal - równoległego do Łaby, łączącego Mittellandkanal z Łabą poza terytorium NRD. W
ten sposób RFN pozbyła się poważnego problemu to obejście nie pomagało jednak barkom wiozącym ładunek do Berlina Zachodniego. Nadal musiały one przepływać przez NRD-owski odcinek Łaby.
Elbe Seitenkanal został oddany do użytku w 1976 r. ma on długość 115 km i jest najnowszym kanałem, jaki
widziałem. Przy jego budowie zostały zaangażowane olbrzymie środki finansowe i
wykorzystane najnowsze zdobycze techniki. Zapewne w ogóle nie zostałby
zbudowany, gdyby nie istniała NRD i Niemcy mogliby pogłębić i uregulować Łabę i
wykorzystać ją do komunikacji z Hamburgiem. Miałem okazję nim płynąć podczas
jednego z rejsów do Hamburga. Do dziś pełen jestem podziwu dla jego
budowniczych. Większa część kanału położona jest wysoko nad poziomem
okolicznych gruntów – około kilkudziesięciu metrów. Mosty przerzucone są nad
nim tylko w tych miejscach, w których przyległy do niego teren się wznosi.
Prawie cały kanał zbudowany jest na gigantycznym nasypie. Na poziomie gruntu
nasyp przebity jest przez przeszło 60 tuneli. Przez te tunele przeprowadzone są
szosy i przepływają przez nie małe rzeczki i kanały melioracyjne.
Są to konstrukcje stosunkowo nowe, wykonane z wielkim rozmachem i wyobraźnią. Można było zbudować więcej mniejszych śluz. Dzięki zastosowaniu nowoczesnej technologii zostały zbudowane dwa wielkie obiekty. Zmniejszając ich ilość do minimum, skrócono czas pokonywania kanału.
Subskrybuj:
Posty (Atom)